Oorzaken en behandeling van oorgeur

Geur uit de oren is een symptoom dat wijst op de ontwikkeling van een infectieziekte, gepaard gaande met een ontsteking van de slijmvliezen in het buiten- of middenoor. De provocateurs van catarrale processen zijn pathogenen die de auditieve analysator binnendringen via een buisvormige, hematogene of tympanische route.

Meestal, met de ontwikkeling van oorpathologie, worden aanvullende symptomen waargenomen, die wijzen op destructieve veranderingen in de aangetaste weefsels: hyperthermie, hoofdpijn, ophoping van exsudaat in de uitwendige gehoorgang, gehoorverlies, jeuk, enz. Door de ontwikkeling van pathogene flora ontstaat er een onaangename bedorven geur in de brandpunten van ontsteking. Voortijdige behandeling van KNO-ziekte brengt een verslechtering van het welzijn en het optreden van complicaties met zich mee.

Etiologie

Bij afwezigheid van pathologische processen ruiken de oorschelp en de uitwendige gehoorgang niet. In zeldzame gevallen, tijdens hormonale veranderingen in het lichaam, komt er een subtiele zwavelgeur uit het oor, wat te wijten is aan het functioneren van de uitwendige afscheidingsklieren in het kraakbeenachtige deel van de gehoorgang. Waarom stinken oren?

Het verschijnen van een geur wordt vaak geassocieerd met het begin van een ontsteking, waarvan de provocateurs kunnen zijn:

faryngitis;
keelontsteking;
chronische rinitis;
tonsillitis;
adenoïden;
secundaire immunodeficiëntie;
verminderde zwavelafscheiding.

Het verschijnen van een bedorven geur is altijd te wijten aan de aanwezigheid van etterende ontsteking in de weefsels van het gehoororgaan.

Een afname van de reactiviteit van het lichaam kan niet alleen worden veroorzaakt door hormonale veranderingen, maar ook door slechte hygiëne of misbruik van hormonale geneesmiddelen. Een afname van de lokale immuniteit leidt tot de actieve ontwikkeling van pathogene microben, virussen of schimmels die ontstekingsprocessen in de weefsels veroorzaken.

Wanneer een arts raadplegen?

In de meeste gevallen wordt een onaangename geur uit het oor door patiënten niet beschouwd als een reden om hulp te zoeken bij een KNO-arts. Deskundigen waarschuwen echter dat het optreden van een symptoom altijd wijst op de ontwikkeling van pathologische processen in het gehoororgaan. Stel een bezoek aan een KNO-arts niet uit als het verschijnen van een specifiek aroma gepaard gaat met de volgende symptomen:

ernstige jeuk;
hoofdpijn;
malaise;
oorsuizen;
gehoorverlies;
zwelling van de gehoorgang;
peeling van de huid in de oorschelp;
pijnlijke gewaarwordingen bij palpatie van de tragus.

Alleen een competente specialist kan het type KNO-ziekte en het verdere behandelingsregime bepalen. Zelfmedicatie met antibacteriële en antischimmelmiddelen zonder een nauwkeurige diagnose kan een verlaging van de pH-waarde in de gehoorgang veroorzaken, wat de lokale immuniteit negatief zal beïnvloeden.

Otitis externa

Een van de meest voorkomende oorzaken van het probleem is otitis externa. KNO-ziekte wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van catarrale processen in de zachte en kraakbeenachtige weefsels van de oorschelp en de uitwendige gehoorgang. De veroorzakers van pathologie kunnen stafylokokken, streptokokken, Pseudomonas aeruginosa, Proteus, enz. Zijn. Infectie treedt op met mechanische schade aan de huid, vocht dat het oor binnendringt, het dragen van een besmette koptelefoon of gehoorapparaat.

Belangrijk! Late behandeling van otitis externa leidt tot ontsteking van het oormembraan en de ontwikkeling van myringitis.

Wanneer een kookpunt wordt geopend (beperkte otitis media), verschijnt er een onaangename geur uit de oren, die te wijten is aan de uitstroom van etterend exsudaat. Abcessen bevinden zich in de regel diep in de gehoorgang, zodat ze bij visuele inspectie niet zichtbaar zijn. In het geval van diffuse middenoorontsteking zijn blaasjes gevuld met stinkend exsudaat niet alleen in de gehoorgang gelokaliseerd, maar ook op de oorschelp. Hun spontane opening leidt tot een verergering van de onaangename geur.

Otomycose

Vaak komen patiënten naar de KNO-arts met klachten over oorgeur, jeuk, congestie en gehoorverlies. Symptomen duiden op de ontwikkeling van mycotische otitis media (otomycose), waarvan de veroorzakers gistachtig zijn en schimmels zoals Aspergillus, Candida of Penicillium. De ontwikkeling van een schimmelinfectie kan worden veroorzaakt door:

oorverwondingen;
hypovitaminose;
hormonale disbalans;
trauma aan de gehoorgang;
somatische ziekten;
postoperatieve complicaties.

Bij diabetespatiënten ontwikkelt otomycose zich veel sneller door de verminderde weerstand van het lichaam.

Een voorbode van pathologische veranderingen in weefsels is een onaangename geur die verschijnt wanneer een sereus of etterend exsudaat uit de gehoorgang vrijkomt. In het stadium van progressie van de pathologie wordt het trommelvlies aangetast, wat kan leiden tot de ontwikkeling van mycotische myringitis. Voortijdige passage van antischimmeltherapie leidt tot de vorming van geperforeerde gaten in het oormembraan, dat gepaard gaat met schade aan het slijmvlies in de middenoorholte.

Myringitis

Waarom stinkt mijn oor? De ontwikkeling van een onaangename geur gaat vaak gepaard met ontstekingen in het oormembraan. Destructieve veranderingen in de weefsels leiden onvermijdelijk tot de evacuatie in de gehoorgang van een bloedexsudaat met een penetrante geur. Algemene infecties (tonsillitis, griep), mechanisch en chemisch trauma aan het uitwendige oor of sepsis kunnen de ontwikkeling van KNO-ziekten veroorzaken.

Met de ontwikkeling van catarrale processen worden bullae (blaasjes) gevuld met exsudaat gevormd op het membraan. Afhankelijk van het type infectieus agens kan het exsudaat een visachtige of bedorven geur hebben. Tijdens het openen van de bellen komt de inhoud in het uitwendige oor, waardoor de patiënt een onaangename geur krijgt. De volgende symptomen duiden op het optreden van myringitis:

schietende oorpijn;
bloederige afscheiding;
hyperemie van het trommelvlies;
lichte gehoorbeschadiging;
vergroting van de parotis lymfeklieren.

Alvorens oordruppels te gebruiken, moeten patiënten met verdenking op myringitis een differentieel diagnostisch onderzoek door een KNO-arts ondergaan.

Purulente middenoorontsteking

Volgens deskundigen wordt een stinkende geur uit de oren bij mensen vaak veroorzaakt door de ontwikkeling van een etterende ontsteking in de middenoorholte. Oorpathologie wordt gekenmerkt door een acuut of chronisch verloop van ontstekingsprocessen in het slijmvlies van de trommelholte en de buis van Eustachius, evenals in de botstructuren van het mastoïde proces. Meestal dringen infectieuze agentia het gehoororgaan binnen via de buisvormige methode met de ontwikkeling van pathogenen in de nasopharynx.

Bij overmatige vorming van mucopurulente afscheiding is infectie van het binnenoor niet uitgesloten, wat gepaard gaat met de ontwikkeling van labyrintitis.

Met de progressie van de ziekte verschijnen infiltraten van polymorfonucleaire leukocyten, pathogene bacteriën en lymfoïde cellen in de brandpunten van ontsteking. Overmatige druk van etterende massa's op het oormembraan leidt tot de vorming van geperforeerde gaten erin (perforatiestadium). Wanneer het pathologische exsudaat in de gehoorgang wordt geëvacueerd, ontstaat een bedorven geur.

Behandeling met geneesmiddelen

De geur van het oor bij mensen komt uitsluitend voor wanneer pathologische veranderingen optreden in de weefsels van de auditieve analysator. Om een symptoom te elimineren, is het noodzakelijk om de oorzaak van het optreden ervan te elimineren. Een uitgebreide behandeling van oorpathologieën omvat het gebruik van systemische en lokale geneesmiddelen met uitgesproken antiflogistische, antimicrobiële en antimycotische eigenschappen.

In het kader van farmacotherapie voor de behandeling van schimmel-, virale en bacteriële infecties wordt gebruik gemaakt van:

oordruppels ("Uniflox", "Garazon", "Anauran") - actuele preparaten die bijdragen aan de vernietiging van pathogene flora in de laesies en verlichting van pijn;
systemische antibiotica (Cefprozil, Amoxicilline, Cefdinir) zijn antimicrobiële middelen met een uitgesproken bacteriostatisch effect. Elimineer lokale manifestaties van etterende ontsteking in het gehoororgaan;
antischimmelmiddelen ("Clotrimazol", "Candibiotic", "Amfotericine") - vernietigen de cellulaire structuren van schimmels en gistachtige schimmels die ontstekingsprocessen veroorzaken;
ontstekingsremmende geneesmiddelen ("Betamethason", "Fenazon", "Dexamethason") - blokkers van de cascade van mediatorreacties als gevolg van de synthese van histamine, serotonine, enz. Verlicht snel zwelling en ontsteking in de aangetaste slijmvliezen;
lokale anesthetica (Xylocaine, Naropin, Ubistezin) - verminderen de gevoeligheid van zenuwcellen, waardoor pijn wordt verlicht.

Als de patiënt een onaangename geur uit het oor heeft, duidt dit op de aanwezigheid van pathologisch exsudaat in de uitwendige gehoorgang. Om het oor te spoelen en dienovereenkomstig het symptoom te elimineren, kunnen "Waterstofperoxide" en "Burov's vloeistof" worden gebruikt, maar alleen in verdunde vorm. De oplossingen hebben een desinfecterende werking, wat helpt om de lokale immuniteit te verhogen en ontstekingen te verminderen.

Tijdige herkenning en eliminatie van catarrale processen in het oor kan de ontwikkeling van conductief gehoorverlies, mastoïditis en andere ernstige intracraniële complicaties voorkomen. Naast medicamenteuze behandeling raden deskundigen aan om fysiotherapie te ondergaan die gericht is op het versnellen van de regeneratieprocessen in de aangetaste weefsels.