Cardiologie

Corvalol en Valocordin: verschillen en overeenkomsten van medicijnen

De geneeskunde ontwikkelt zich elke dag steeds sneller, maar wat meestal onveranderd blijft, is een EHBO-doos voor thuis, namelijk de samenstelling ervan. Inderdaad, sinds de Sovjettijd zijn Valokordin en Corvalol onmisbare helpers van de "kernen". En hoewel de eerste in de meeste beschaafde landen verboden is en ze helemaal geen directe verbinding met het hart hebben, zijn dit nog steeds de meest populaire drugs "uit het hart" in het GOS.

Wat is het verschil tussen Validol en Valocordin?

De geschiedenis van Valocordin begint in het midden van de twintigste eeuw, toen het Duitse medicijn Corvalol verscheen, waarvan de chemische samenstelling werd aangepast voor productie in de USSR. Misschien is dit het belangrijkste verschil tussen Corvalol en Valocordin. Trouwens, in Europa wordt het niet langer benoemd en wordt het "exclusief" geproduceerd voor de landen van de post-Sovjet-ruimte.

De werking van Corvalol heeft iets gemeen met de werking van sommige componenten van Valocordin, maar Valocordin is een complex geneesmiddel en Corvalol is een monopreparaat (met één werkzame stof).

De samenstelling van Valocordin en Corvalol

Het verschil tussen Valocordin en Corvalol is niet significant, aangezien het twee op fenobarbital gebaseerde geneesmiddelen zijn die worden gebruikt voor de kortdurende behandeling van slapeloosheid, het verlichten van angst, spanning en angst, en voor de behandeling van aanvallen.

Fenobarbital is een barbituraat dat kalmerende en hypnotische effecten heeft. Het wordt gebruikt om aanvallen die optreden bij epilepsie onder controle te houden en kan worden gebruikt om te kalmeren wanneer de psycho-emotionele toestand is verstoord. In het kort kan fenobarbital worden gebruikt voor slapeloosheid. Alle indicaties van fenobarbital zijn gebaseerd op het effect op het zenuwstelsel, GABA-receptoren of bepaalde enzymen die de bilirubinespiegels verhogen. En ze hebben geen direct effect op het werk van het hart. Daarom duiden de indicaties voor gebruik voornamelijk op een aandoening zoals vegetatieve-vasculaire dystonie, die in feite geen organische pathologie van het hart is en meestal wordt geassocieerd met stoornissen in de psychologische toestand van de patiënt en de aanwezigheid van paniekaanvallen.

Maar zoals elk geneesmiddel heeft fenobarbital contra-indicaties en bijwerkingen. Ten eerste kan het een allergische reactie veroorzaken. Stop daarom met het gebruik van fenobarbital en bel medische noodhulp als u een van de tekenen van een allergische reactie heeft:

  • allergische huiduitslag;
  • moeite met ademhalen;
  • zwelling van uw gezicht, lippen, tong of keel.

Let ook op de bijwerkingen:

  • trillingen in de ogen, tong, kaak of nek;
  • trage hartslag, oppervlakkige ademhaling;
  • een gevoel van troebelheid, flauwvallen;
  • koorts of keelpijn;
  • mondzweren;
  • gemakkelijk blauwe plekken of bloedingen;

Fenobarbital kan verslavend zijn als het over een langere periode wordt ingenomen. Wanneer voorgeschreven voor de behandeling van slapeloosheid, mag het medicijn niet langer dan twee weken worden gebruikt. Bovendien mag fenobarbital niet hoger worden ingenomen dan de voorgeschreven dosis. Overdosering kan leiden tot verminderd bewustzijn, onduidelijke spraak en verwarring. Ernstiger gevolgen van overdosering zijn onder meer ademhalings- en hartslagstoornissen.

Langdurig gebruik kan leiden tot tolerantie, wat resulteert in hogere doseringen om het gewenste effect te bereiken. Een symptoom van ontwenning van fenobarbital kan ook 8-12 uur na stopzetting optreden. De eerste symptomen zijn angst, slapeloosheid en prikkelbaarheid. Symptomen kunnen soms levensbedreigend worden, met toevallen, delirium of coma.

De overige componenten van Valocordin zijn gericht op het versterken van de werking van fenobarbital of reflexvasodilatatie van de hersenen en het hart door in te werken op de "koude" receptoren, die hun gebruik bij tachycardie en hoge bloeddruk veroorzaken.

Ook hebben deze medicijnen een matig antiseptisch, krampstillend en choleretisch effect. Corvalol verschilt van Valocordin door de aanwezigheid van bijtende soda-olie in de samenstelling en de afwezigheid van hop- en muntoliën.

De samenstelling van Validol is nog eenvoudiger. Dit is isovalerinezuurmethylester. De belangrijkste effecten zijn ook geassocieerd met een reflexeffect op het centrale zenuwstelsel, waardoor het een licht kalmerend effect heeft.

Waar moet je op letten bij het kiezen tussen deze medicijnen?

Allereerst moet u letten op de noodzaak om het medicijn in het algemeen met fenobarbital in te nemen. Als u alleen een kalmerend effect van het medicijn verwacht, is het beter om het te vervangen door iets veiligers, bijvoorbeeld motherwort-tinctuur.

Het verschil tussen Corvalol en Valocordin is duidelijk: dit zijn twee geneesmiddelen die verschillend zijn in hun complexe samenstelling, die moeten worden ingenomen als er een indicatie is. Maar ze kunnen in ieder geval niet fungeren als eerstelijnsgeneesmiddel voor de behandeling van hart- en vaatziekten, en het gebruik ervan als symptomatische therapie roept soms ook vragen op over de geschiktheid, aangezien deze geneesmiddelen in 2007 achterhaald werden verklaard, met een onbewezen werkzaamheid, hoewel in 2009 Validol kreeg de titel van medicijn terug.

Conclusies

In de landen van de voormalige Sovjet-Unie zijn Valocordin en Corvalol populair geworden voor de behandeling van vegetatieve-vasculaire dystonie en hartaandoeningen in het algemeen. Maar hun belangrijkste effect wordt geassocieerd met de onderdrukking van de functies van het centrale zenuwstelsel. Die vooraf contra-indicaties en bijwerkingen bepaalt. Daarom moet u uw arts raadplegen voordat u een van deze geneesmiddelen gebruikt of stopt.