Ventriculaire extrasystolen zijn een type aritmieën dat ontstaat als gevolg van het verschijnen van extra excitatiefoci in het myocardium. Als gevolg hiervan verschijnen onregelmatige hartslagen, die de normale werking van het orgaan verstoren en leiden tot een verslechtering van de bloedstroom. Voor klinische doeleinden van patiëntobservatie, behandeling en verdere prognose is de Lown-classificatie van ventriculaire premature slagen uit 1975 het meest geschikt.
Classificatieprincipe:
Er zijn veel factoren die een bepaalde ziekte kenmerken. Wat extrasystolen betreft, worden de volgende tekens onderscheiden:
- het aantal ectopische plaatsen (mono-, polytopisch);
- vorm van aritmie (mono-, polymorf);
- frequentie van voorkomen (zeldzaam, matig frequent, frequent);
- lokalisatie (rechts, linker ventrikel);
- regelmaat van weeën (geordend, wanordelijk);
- periodiciteit (spontaan, regelmatig).
In overeenstemming met deze parameters werden veel opties voorgesteld: volgens Bigger, Mayerburg. De Lown-Wolf-classificatie bleek echter de meest praktische en meest gevraagde. Ventriculaire extrasystole volgens Lown wordt bepaald met behulp van de zogenaamde gradaties, die elk een cijfer krijgen:
- 0 - geen aritmieën in de laatste 24 uur van observatie;
- I - er worden niet meer dan 30 aritmieën geregistreerd tijdens een uur monitoring, monotopisch en monomorf;
- II - meer dan 30 per uur van hetzelfde type;
- III - er verschijnen polymorfe extrasystolen;
- IVа - gepaarde monomorf;
- IVb - gepaard polymorf;
- V - de aanwezigheid van ventriculaire tachycardie (extrasystolen die meer dan 3 keer achter elkaar voorkomen) is kenmerkend.
Het gebruik van gradaties voor de behandeling van extrasystole
Het aangeven van de mate van aritmie bij het stellen van de diagnose is erg belangrijk. De behandelingstactieken die de arts kiest, zijn hiervan afhankelijk.
Dus de aanwezigheid van extrasystolen van de eerste graad bij de patiënt geeft de functionele aard van de optredende onjuiste contracties aan. Ongeveer 60-70% van de mensen ervaart een soortgelijk fenomeen en dit wordt als een absolute norm beschouwd. Het enige dat nodig is, is een periodieke ECG-controle. Niettemin, als u symptomen van cardiovasculaire pathologieën heeft, moet u aanvullend onderzoek ondergaan, omdat dit een van de eerste tekenen van de ziekte kan zijn.
Als de tweede graad wordt gevonden zonder hemodynamische stoornis, is niet-medicamenteuze behandeling geïndiceerd: autotraining, psychotherapie, vermijden van risicofactoren. Als er gelijktijdige symptomen zijn of als het verschijnen van polymorfe foci (derde graad) wordt opgemerkt, is een geschikte kuur met anti-aritmica vereist.
Ten slotte vereisen de vierde, vijfde en derde graad die ongevoelig zijn voor conservatieve therapie, vooral bij hemodynamische aandoeningen, chirurgische behandeling. In dit geval kunnen chirurgische ingrepen zoals radiofrequente katheterablatie of implantatie van een pacemaker geïndiceerd zijn.
Deze classificatie wordt ook gebruikt om een prognose op te bouwen. Dreigende ventriculaire premature slagen van 3-5e gradatie volgens Lown worden overwogen. Dit zijn de zogenaamde maligne aritmieën. Ze worden gekenmerkt door een hoog risico op een plotselinge dood. In dit geval moet de patiënt worden overgebracht naar de intensive care.
De lokalisatie van foci is ook belangrijk. De prognose is minder gunstig in aanwezigheid van linkerventrikelaritmieën.
Extrasystole tegen de achtergrond van andere hartziekten: de rol van classificatie
Opgemerkt moet worden dat de bovenstaande prognostische tekenen alleen correct zijn bij afwezigheid van bijkomende ziekten zoals myocarditis, klepdefecten of coronaire hartziekte. Vaak zijn ze zelf de oorzaak van het verschijnen van onregelmatige hartslagen.
Extrasystolen van de 3e, 4e, 5e gradatie kunnen leiden tot significante hemodynamische stoornissen. Het hartminuutvolume neemt af, de bloedtoevoer naar de kransslagaders en de hersenen verslechtert. Dit alles vormt een vicieuze cirkel, die bijdraagt aan de verdere progressie van coronaire hartziekte. Ook is de aanwezigheid van deze pathologie een indicatie voor een significante verandering in de behandelingstactieken.
Over het algemeen verslechtert de aanwezigheid van ischemische ziekte (vooral een uitgesteld myocardinfarct) de prognose voor een patiënt aanzienlijk, zelfs met aritmieën van de 2e of 3e graad volgens Lown.
Conclusies
Ventriculaire premature slagen zijn een veel voorkomende hartziekte waarbij het myocardiaal automatisme is aangetast. Als individuele buitengewone contracties functioneel van aard zijn en bij gezonde mensen aanwezig kunnen zijn, wijst een toename in frequentie en het verschijnen van verschillende foci op een organisch type laesie.
Met het oog op differentiële diagnose, prognose en behandelingskeuze werd een eenvoudige en effectieve Laun-classificatie voorgesteld, die sinds 1975 tot op de dag van vandaag met succes wordt gebruikt.
