Chronische hoest: oorzaken en behandeling

Chronisch is een hoest die langer dan 2 maanden aanhoudt zonder te stoppen. Dit symptoom kan niet worden genegeerd - het zou alarmerend moeten zijn. Een chronische hoest met of zonder slijm irriteert een persoon meestal op elk moment van de dag en laat hem niet slapen. Bovendien is hij de schuldige de klok rond gevoel van zwakte. In sommige gevallen kan het duizeligheid, braken veroorzaken en in moeilijke gevallen leiden tot gebroken ribben.

Soms is de diagnose van chronische hoest erg moeilijk. Zelfs als een persoon wordt onderzocht door meerdere artsen met verschillende profielen. De meest voorkomende oorzaken van dit symptoom zijn postnasaal sputumlekkagesyndroom, bronchiale astma, roken en zure reflux (keelirritatie door maagsap dat in de slokdarm wordt gegooid). Meestal verdwijnt de chronische hoest onmiddellijk na het elimineren van de geïdentificeerde oorzaak.

Redenen voor het uiterlijk

Als een persoon af en toe hoest, maak je geen zorgen, want dit is volkomen normaal. Een hoest is immers een beschermende reactie die nodig is om de luchtwegen te reinigen van de afscheiding die zich daarin ophoopt en deeltjes die daar van buitenaf vallen. Als een persoon echter vaak en langdurig hoest, kan dit duiden op een ernstige ziekte.

Laten we een lijst maken van de oorzaken van chronische hoest die artsen het vaakst tegenkomen:

Postnasale stroom syndroom. Het wordt waargenomen wanneer het slijmvlies dat de neusholte bedekt, een te groot volume aan afscheidingen produceert. Het slijm komt in de keel terecht en de persoon begint te hoesten. Dit syndroom is kenmerkend voor allergische rhinitis en chronische luchtweginfecties.
Chronische bronchitis. We kunnen erover praten als de bronchiën lange tijd ontstoken blijven. Het gaat gepaard met kortademigheid, piepende ademhaling en ophoesten van kleurloos sputum. De overgrote meerderheid van degenen die aan deze aandoening lijden, zijn langdurige rokers.
Eosinofiele bronchitis is een speciaal type ontsteking dat de luchtwegen aantast. Een dergelijke diagnose wordt gesteld als astma niet is bevestigd, maar sputum in de luchtwegen aanwezig is, of eosinofiele cellen worden gevonden op de resultaten van een biopsie. Het wordt veel minder vaak door artsen vastgesteld dan bronchiale astma.
Bronchiale astma. Het kan verergeren in ongunstige seizoenen voor de zieke, verschijnen na een verkoudheidsziekte of verergeren bij blootstelling aan agressieve chemicaliën of kou.
Gastro-oesofageale reflux. Dit is een veelvoorkomende aandoening die optreedt wanneer zure maaginhoud in de slokdarm wordt gegooid. De gevolgen van reflux: een onaangename smaak in de mond en dezelfde geur ervan, een branderig gevoel in de slokdarm en een chronische hoest.
Infecties. Een hoest kan enkele weken aanhouden als iemand verkouden is, griep, bronchitis of longontsteking heeft gehad. Bij volwassenen kan een aanhoudende hoest worden veroorzaakt door kinkhoest. Toegegeven, dit gebeurt vrij zelden. Maar bij een kind veroorzaakt kinkhoest in de regel een zeer sterke, langdurige hoest, vergelijkbaar met blaffen. Trouwens, kinderen lijden ernstiger aan deze ziekte.
Medicijnen tegen hoge bloeddruk. Sommige medicijnen (bijvoorbeeld Perindopril, Ramipril, Captopril, Enalapril) kunnen chronische hoest veroorzaken. Het is noodzakelijk om aandacht te besteden aan de bijwerkingen die worden aangegeven in de instructies voor hen.

Er zijn mensen die meer kans hebben op chronische hoest dan anderen. Deze risicogroep omvat rokers (en niet alleen actief, maar ook passief) en mensen met een verzwakte immuniteit om verschillende redenen.

Er moet ook worden opgemerkt dat vrouwen gevoeliger zijn voor de hoestreflex dan mannen. Daarom hebben ze dit symptoom vaker.

Beroepskosten

Een chronische hoest kan heel goed een teken zijn van een zogenaamde beroepsziekte. Van de laatste zijn er nogal wat. In dit geval hebben we het vaak over anthracose, asbestose, silicose, beryllium en andere pneumoconiose. De genoemde aandoeningen ontwikkelen zich als gevolg van de onbevredigende werking van het mucociliaire systeem, dat het slijmvlies van het ademhalingssysteem beschermt tegen nadelige invloeden van buitenaf. Deze pathologie leidt ertoe dat microscopisch kleine stofdeeltjes die direct in de luchtwegen doordringen, zich ophopen in de longblaasjes. Dit veroorzaakt op zijn beurt een aantal ernstige pathofysiologische aandoeningen in het lichaam, die veranderingen in de longen veroorzaken van sclerotische, fibreuze of dystrofische aard.

Vele jaren in een gevaarlijke baan kunnen voorbijgaan zonder enige symptomen. In een vroeg stadium kunnen pathologische veranderingen worden gedetecteerd tijdens een routineonderzoek (in de regel gebeurt dit bij een röntgenonderzoek - fluorografie).

Vrij voor de hand liggende symptomen (waaronder chronische hoest) en klachten bij een persoon verschijnen pas na een paar jaar. Dergelijke ziekten worden behandeld door het elimineren van de factor die hoest veroorzaakt (het zal nodig zijn om het type activiteit te veranderen) en langdurige therapie met speciale medicijnen.

Symptomen en diagnose

Meestal is een chronische hoest geen geïsoleerd symptoom. Het kan worden aangevuld met andere tekens (een of meer) die wijzen op duidelijke gezondheidsproblemen. Deze hoest komt met:

aanhoudende loopneus;
heesheid en een verandering in het timbre van de stem;
frequente verkoudheid;
kortademigheid;
piepende ademhaling
frequent ophoesten van sputum;
een gevoel van slijm dat door de keel stroomt;
maagzuur;
zure smaak in de mond;
bloed ophoesten (als het ernstig is).

Om te begrijpen wat de chronische hoest precies veroorzaakte en de redenen om het nauwkeurig vast te stellen, zal de arts u in detail vragen naar alle symptomen en zeker onderzoeken. Een thoraxfoto is aangewezen als de hoest langer dan 2 maanden aanhoudt. Op basis van de verzamelde gegevens uit de anamnese en de resultaten van onderzoeken zal de specialist eerst een proefbehandeling aanbevelen. In de regel is het van korte duur. Als u zich daarna merkbaar beter voelt, is verder onderzoek niet nodig. Maar als de toestand onveranderd blijft of verergert, moet u een reeks aanvullende onderzoeken ondergaan, zodat de arts een juiste diagnose kan stellen en een adequate behandeling kan voorschrijven.

De longfunctie wordt onderzocht bij het minste vermoeden van bronchiale astma (ondanks het feit dat dit niet is bevestigd door de resultaten van reeds uitgevoerde onderzoeken). De bijzonderheid van deze studie is het meten van de luchtstroom die de longen binnenkomt en verlaat.

Om zure reflux (in de volksmond brandend maagzuur genoemd) te bevestigen of te ontkennen, kan uw arts voorstellen een pH-meter uit te voeren, een test die de snelheid meet van het zuur dat de slokdarm binnendringt. Naast hem zal hoogstwaarschijnlijk een endoscopisch onderzoek worden voorgeschreven. Het zal nodig zijn om te bepalen wat de slokdarm precies irriteert en tegelijkertijd om materiaal voor een biopsie te verkrijgen.

Wat te gebruiken voor de behandeling?

Zoals gezegd, om een aanhoudende hoest met succes te behandelen, is de eerste prioriteit het achterhalen van de oorzaak. Daarom is het ten strengste verboden om zelfmedicatie te geven totdat een duidelijke diagnose is gesteld. Elke ongeoorloofde ingreep kan immers aanzienlijke obstakels voor de diagnose opwerpen en het beeld van de ziekte doen vervagen.

Als een langdurige hoest te wijten is aan het postnasale infuussyndroom, wordt dit meestal behandeld met antihistaminica en decongestiva. Deze middelen verlichten effectief slijmvliesoedeem, waardoor de slijmproductie en het terughoesten wordt verminderd.

Bronchiale astma kan worden bestreden met inademing. Voor dergelijke procedures worden in de regel adrenomimetica en corticosteroïden voorgeschreven. Deze medicijnen zijn goed in het elimineren van het ontstekingsproces en helpen het lumen in de bronchiën te vergroten.

Als de oorzaak van een chronische hoest wordt bepaald door een bacteriële infectie, schrijft de arts antitussiva voor in combinatie met antibiotica. Het is absoluut noodzakelijk om het juiste antibioticum te vinden door middel van laboratoriumtests en niet willekeurig. Dan is de behandeling zo effectief mogelijk.

Voor zure reflux zal uw arts een speciaal dieet voorschrijven. Als het echter niet lukt, schrijft hij medicijnen voor om de afscheiding van overtollig maagzuur te blokkeren.

Het probleem is opgelost:

gewone maagzuurremmers ("Almagel", "Maalox", "Rennie");
protonpompblokkers (Omeprazol, Lansoprazol, Rabeprazol)
H2-histamineblokkers ("Ranitidine" en "Famotidine").

Als een persoon een te ernstige chronische hoest heeft, of het niet mogelijk is geweest om de oorzaak te achterhalen, zal de specialist medicijnen voorschrijven om de hoestreflex te onderdrukken. Deze omvatten geneesmiddelen met twee actieve ingrediënten - dextrametorfan ("Kofeks", "Tussin Plus") en glaucine ("Glauvent" en "Bronholitin"), evenals medicijnen met gecombineerde werking.

Hoe een hoest te genezen met folkremedies

De inspanningen moeten vooral gericht zijn op het aanpakken van de onderliggende ziekte. Alleen dan kun je beginnen met lokale therapie gericht op het elimineren van chronische hoest. Tegelijkertijd kent de traditionele geneeskunde een aantal recepten die (mits gebruikt met door een arts voorgeschreven medicijnen) het beloop van de onderliggende aandoening aanzienlijk kunnen vergemakkelijken.

Voor een langdurige hoest is bijvoorbeeld een medicijn gemaakt van geitenvet en natuurlijke honing zeer effectief. Om het te koken, moet je een beetje verwarmen en het vet en de honing in gelijke delen smelten. Wrijf de borst met het eindproduct. Houd er rekening mee dat u na het aanbrengen van het medicijn op de huid een stuk papier erop moet leggen en het in een warme sjaal moet wikkelen.

Uien en knoflook zijn algemeen erkende natuurlijke antiseptica, die ook helpen om chronische hoest te elimineren. Om er een medicijn van te bereiden, moet je 1 kop knoflook en 10 middelgrote uien nemen. De ingrediënten moeten grondig worden gehakt en gekookt tot ze zacht zijn in zelfgemaakte melk. Als het medicijn een beetje afkoelt, kun je er een beetje klimopvormige budra (vers of bouillon) en natuurlijke honing aan toevoegen. Je moet zo'n medicijn elk uur voor een eetlepel nemen. Het helpt hoesten te verzachten en slijm te verwijderen.

Om nog een uienmedicijn te bereiden, moet je een halve kilo ui nemen, het van de schil schillen, er 0,4 kg suiker aan toevoegen, een liter schoon water gieten en een klein vuurtje aansteken. Het medicijn moet 3 uur worden gekookt. Als het een beetje is afgekoeld, voeg je er 2-3 theelepels natuurlijke honing aan toe. Het is noodzakelijk om 4 tot 6 keer per dag een kant-en-klare bouillon in een eetlepel te nemen. Deze remedie werkt goed bij hevige hoest.

Prei helpt ook om vervelende chronische hoest te elimineren. Je moet het witte deel ervan van 2-3 planten nemen. Het moet worden geplet, bedekt met suiker (0,5 kopjes), gevuld met schoon water (250 ml) en op een klein vuur worden gezet. Kook onder een gesloten deksel tot het ingedikt is. Het afgewerkte medicijn moet stroperig zijn. Het is noodzakelijk om om de paar uur een eetlepel te nemen.

Er is nog een andere mogelijkheid om een medicijn met prei te bereiden. Het witte deel van deze plant moet worden gesneden en gekookt in melk (250 ml). Als de uienmelk klaar is, wikkel je de pan er 4 uur mee in. Vervolgens wordt de voorgespannen bouillon om de paar uur ingenomen voor een theelepel.

Inademen met uien helpt goed. Voor deze procedure worden de uien geschild en fijngehakt en vervolgens op een bord gelegd. Nu kun je, je hoofd bedekken met een deken of een verwarmde handdoek, de helende geur inademen.

Post factum

Als we al het bovenstaande samenvatten, merken we op dat chronische hoest veel gemakkelijker te voorkomen is dan te genezen. Maar als je jezelf toch niet hebt gered en dit symptoom behoorlijk vervelend voor je is, is het raadzaam om als volgt te handelen:

sluit het effect van irriterende stoffen op de luchtwegen uit (dit kunnen stof, nicotine of industriële toxines zijn);
elimineer de oorzaak die de hoest veroorzaakte - neem deel aan pathogenetische therapie van de onderliggende ziekte;
besteed voldoende aandacht aan symptomatische therapie - neem medicijnen die direct van invloed zijn op de hoest, evenals andere begeleidende symptomen.

Wat betreft de preventie van chronische hoest, benadrukken we dat deze bestaat uit:

tijdige diagnose en adequate behandeling van exacerbaties;
minimalisering van het effect van irriterende stoffen op de luchtwegen;
regelmatige medische onderzoeken, waarmee u de ziekte die de hoest veroorzaakte in een vroeg stadium kunt detecteren.