Tomografie is een van de meest informatieve diagnostische methoden, waarmee u de aard van de structuur van elk weefsel en orgaan kunt bepalen, op basis van het fysieke vermogen van een atoom om zijn positie in een veld te veranderen. De cardiale MRI-procedure vereist in eerste instantie geen introductie van contrastmiddelen, omdat bloed dient als een organisch contrast. In dit geval heeft de afbeelding een hoge resolutie en kunt u de toestand van de bloedsomloop objectief beoordelen.
Fysieke basis van de methode
Het basisprincipe van de MRI-machine Is nucleaire magnetische resonantie. Laten we dit concept vanuit een fysiek oogpunt bekijken.
Het menselijk lichaam bestaat uit atomen, neutronen en protonen fungeren als hun geladen deeltjes. De deeltjes roteren willekeurig in de atoomkern en genereren een intern magnetisch veld dat kan interageren met een extern magnetisch veld. Als resultaat van dit proces komen de protonen in een bepaalde volgorde te staan. De tomograaf creëert een energie-impuls die dicht bij de snelheid van de eigen rotatie van de protonen ligt (Larmor-frequentie). Dit draagt bij aan de verandering in de positie van de deeltjes en hun synchrone rotatie.
De protonen van het interne magnetische veld veranderen, onder invloed van energie, geleidelijk van positie en stellen zich op in een volgorde die vergelijkbaar is met het externe veld. Dit wordt "ontspanning" genoemd. Er zijn twee relaxatietijden: T1 en T2. De concentratie van kernen en de relaxatietijd bepalen de grootte van het spectrum en de helderheid van het beeld.
Magnetische resonantiebeeldvorming is geschikt voor visualisatie van zachte weefsels, aangezien anatomische structuren met een klein aantal protonen (botten, lucht) altijd een zwak signaal hebben, daarom worden ze als donker afgebeeld. Vloeistoffen, met name water, kunnen er zowel licht als donker uitzien, afhankelijk van de periode (T1 of T2).
Aanvullende onderzoeksopties
Een toegevoegde waarde van MRI is de mogelijkheid om de gevoeligheid van de techniek te vergroten door het introduceren van contrastmiddelen. De meest gebruikte is gadolinium. Het contrast bouwt zich op in weefsels, waardoor tumoren en uitzaaiingen kunnen worden opgespoord. Het wordt ook gebruikt in de hartpraktijk om aneurysma's, defecten en andere vasculaire anomalieën te herkennen.
Er zijn specifieke MRI-onderzoeken (magnetic resonance imaging) van het cardiovasculaire systeem.
- MR-angiografie is een zeer effectieve methode voor de snelle beoordeling van de bloedstroom in de aorta en perifere slagaders. Met magnetische resonantiebeeldvorming kunt u afbeeldingen van bloedvaten in tweedimensionale en driedimensionale modi bekijken.
- MR-spectroscopie - gebaseerd op de vorming van een spectrum uit de kernen van waterstof en fosfor, wat belangrijk is voor het beoordelen van biochemische processen in het myocardium. Het spectrum toont de relatieve concentraties van adenosinetrifosfaat (ATP) en fosfocreatine (PCr) - enzymen die schade aan de hartspier markeren. Een afname van de concentratie van PKr in vergelijking met ATP duidt op myocardischemie.
- Fasesnelheidsmapping is een resonantietechniek die vergelijkbaar is met cardiale echografie. Hiermee kunt u de bloedstroom visualiseren, de waarde van het slagvolume en het hartminuutvolume berekenen op het niveau van de aortaklep en ook de aanwezigheid van defecten van de interventriculaire of interatriale septa bepalen.
Indicaties
De belangrijkste indicatie voor het onderzoek is de behoefte aan gedetailleerde visualisatie van de bloedsomloop met een onnauwkeurig resultaat van echografie van het hart. De methode kan ook worden gebruikt als alternatief voor multislice computertomografie (MSCT).
In de cardiologische praktijk is het belangrijk om de massa van het myocardium, kamervolumes, ejectiefractie correct te berekenen, evenals om de oorzaak van de ontwikkeling en progressie van hartfalen vast te stellen, wat uitstekend wordt aangetoond door MRI van het hart.
De hoge resolutie tomografie zorgt voor een optimale beoordeling van de contractiele functie van het hart. Ademhalingstechnieken helpen de locatie van de kransslagader te volgen. De methode maakt het mogelijk om de werking van de klep te beoordelen en een retourstroom van bloed of stenose aan te geven. Tomografie is de gouden standaard voor het beoordelen van de pericardiale dikte. De methode maakt het mogelijk om duidelijke beelden van de aorta, longslagaders en aders te verkrijgen, waarbij de myocardiale perfusie wordt beoordeeld.
Indicaties voor MRI van het hart worden gevormd wanneer de volgende aandoeningen worden vermoed:
- aneurysma en pseudo-aneurysma van het ventrikel;
- verwijde en hypertrofische cardiomyopathie;
- aangeboren en verworven hartafwijkingen;
- myocarditis;
- hartfibrose;
- aritmogene myocardiale dysplasie;
- hemochromatose - infiltratieve cardiomyopathie, waarbij ijzer zich ophoopt in het myocardium;
- hermodellering van het hart;
- amyloïdose;
- sarcoïdose;
- ziekte van Chagas;
- tumoren in het hart zijn ook gemakkelijk op te sporen, wat helpt om de ziekte in een vroeg stadium te herkennen.
Informatiefheid
De informatie-inhoud van de methode hangt rechtstreeks af van het type apparaat dat wordt gebruikt, het vermogen en de instellingen.
Een open (low-field) tomograaf wordt aanbevolen voor het onderzoeken van patiënten met claustrofobie en andere aandoeningen die het proces bemoeilijken. Het vermogen van het apparaat ligt meestal tussen de 0,23 en 0,5 Tesla. Of je een MRI van het hart moet doen met zulke zwakke instellingen is een kwestie van rationaliteit, omdat de beeldkwaliteit laag is.
High-field installaties hebben een capaciteit van 1-1,5-3 Tesla, wat zorgt voor dunne secties en dus een gedetailleerder beeld. Bovendien werkt dit type apparaat veel sneller.
In welke gevallen is het de patiënt verboden tomografie uit te voeren?
Het grootste gevaar van de studie is de waarschijnlijkheid dat een situatie wordt uitgelokt die het leven van de patiënt bedreigt. ... Absolute contra-indicaties:
- de aanwezigheid van een pacemaker;
- geïnstalleerde insulinepompen;
- middenoor implantaten;
- de aanwezigheid van kunstmatige hartkleppen;
- metalen beugels - vooral gevaarlijk op hersenvaten, omdat schade aan de vaatwand en bloedingen waarschijnlijk zijn.
Relatieve contra-indicaties:
- stents in de kransslagaders;
- kunstmatige kleppen in het hart;
- sommige modellen cava-filters;
- prothetische gewrichten;
- metalen beugels, scherven;
- kunstgebit of metalen tanden;
- de noodzaak om vitale functies mechanisch te behouden (bijvoorbeeld kunstmatige ventilatie van de longen);
- psychische stoornissen, waaronder claustrofobie;
- het eerste trimester van de zwangerschap - er zijn geen exacte gegevens over de gevaren van manipulatie, maar het wordt aanbevolen om onderzoek in de vroege stadia te vermijden.
Als contrast wordt geïnjecteerd tijdens magnetische resonantie beeldvorming van de hartspier, worden de volgende contra-indicaties toegevoegd:
- individuele intolerantie voor de componenten van het contrastmiddel;
- ernstig nierfalen;
- zwangerschap op elk moment;
- hemolytische anemie.
Conclusies
Ondanks de hoge kosten wordt harttomografie veel gebruikt in de moderne geneeskunde. De methode wordt erkend als de meest betrouwbare voor het beoordelen van de structuur en functie van de rechter en linker ventrikels, grote en perifere bloedvaten. Maar het is vermeldenswaard dat MRI geen eerste onderzoek is bij de diagnose van hart- en vaatziekten, maar vaker wordt uitgevoerd om de gegevens van echocardiografie te verduidelijken.
