Precancereuze aandoeningen
Bijzondere aandacht wordt besteed aan de studie van het strottenhoofd, aangezien deze lokalisatie van het kwaadaardige proces verantwoordelijk is voor ten minste de helft van alle gevallen van oncopathologie van het ademhalingssysteem. Het verloop van larynxkanker, de prognose hangt grotendeels af van welk deel van het orgaan wordt aangetast door het kwaadaardige proces. Anatomisch worden in het strottenhoofd de volgende afdelingen onderscheiden:
- supra-fold, die zich boven de stemplooien bevindt;
- direct, de stembanden;
- voering.
De gevaarlijkste lokalisatie van het proces is het bovenste gedeelte, omdat het wordt gekenmerkt door een goed ontwikkeld lymfatisch netwerk, los weefsel, dat een risico op snelle verspreiding van metastasen veroorzaakt.
Een belangrijk onderdeel van preventie is het opsporen en tijdig corrigeren van ziekten die onder bepaalde omstandigheden kunnen veranderen in keelkanker. Dergelijke precancereuze aandoeningen zijn:
- papillomen;
- leukoplakie;
- fibroom;
- littekenweefsel.
Een bijzonder gevaar is de aanwezigheid van papilloma, een goedaardige tumor, die meestal vatbaar is voor mutatie in een kwaadaardig neoplasma. Detectie van een tumor maakt preventief onderzoek mogelijk, inclusief laryngoscopie.
Tijdige detectie van precancereuze aandoeningen en verwijdering van goedaardige tumoren zal ernstige gevolgen voorkomen.
Onderzoekstechnieken
U kunt elke pathologie diagnosticeren door een aantal factoren te bestuderen:
- klachten van patiënten;
- een voorgeschiedenis van een specifieke ziekte;
- anamnese van het leven;
- de resultaten van een objectief onderzoek van de patiënt, inclusief instrumentele methoden, hardwaretechnieken en laboratoriumdiagnostiek.
Opheldering van de diagnose begint met een onderzoek van de klachten van de patiënt. Bij een pathologie van de keel komen de volgende klachten naar voren:
- verstikking;
- gevoel van ongemak bij het slikken;
- het timbre van de stem veranderen;
- droge hoest;
- moeite met ademhalen.
Afhankelijk van de lokalisatie van het proces, kunnen bepaalde klachten prevaleren. Met de nederlaag van het larynx-larynxapparaat zijn stemveranderingen het meest kenmerkend. Hij wordt hees, hees, een gevoel van vermoeidheid door praten wordt opgemerkt. Met de ontwikkeling van het proces wordt de stem stil.
Voor kanker van het subglottische gebied komt een droge, irriterende hoest het meest voor.
Wanneer de tumor groeit, wordt ademhalingsmoeilijkheden toegevoegd aan deze symptomen, tot aanvallen van verstikking toe.
De grootste moeilijkheid bij een vroege diagnose van larynxkanker is het proces gelokaliseerd in het bovenste gedeelte, supraglottisch. Dit komt door het feit dat de patiënt lange tijd niet klaagt. Pas als de tumor groeit, begint het de verandering in het timbre van de stem te verstoren, verstikking, moeite en pijn bij het slikken, uitstralend naar het oor.
Bij een ontijdig beroep op een specialist, het negeren van de medische onderzoeken van de patiënt, kunnen de volgende klachten worden verstoord door de verspreiding van het proces en de groei van een kwaadaardige tumor:
- zwakheid;
- malaise;
- verminderde eetlust;
- gewichtsverlies;
- subfebriele toestand;
- slechte adem;
- bloedspuwing;
- verstikking.
Objectieve onderzoeksmethoden
Symptomen van keellaesies kunnen echter ook optreden bij andere pathologische aandoeningen, zoals laryngitis, laryngotracheïtis, schade aan de bovenste luchtwegen met specifieke pathogenen. Daarnaast is een verandering in het timbre van de stem een kenmerkend kenmerk van rokers en mensen die alcohol misbruiken. In dit opzicht neemt de rol van objectieve onderzoeksmethoden aanzienlijk toe. Diagnose van larynxkanker omvat de volgende tests:
- onderzoek door een KNO-arts;
- laryngoscopie;
- biopsie;
- Echografie van de nek;
- computertomografie;
- magnetische resonantie beeldvorming;
- ECG;
- thoraxfoto.
Als longmetastasen worden vermoed, kan bronchoscopie noodzakelijk zijn.
Het doel van een objectief onderzoek is niet alleen om de tumor te diagnosticeren, maar ook om de primaire lokalisatie ervan te bepalen, aangezien de keel de plaats kan zijn van kankermetastasen van andere organen en systemen.
Lokalisatie van het primaire proces is van groot belang om de behandeltactiek te bepalen.
Instrumentale examens
Na het luisteren naar de klachten van de patiënt, gaat de KNO-arts over tot het uitvoeren van een indirecte laryngoscopie. Het wordt direct op kantoor uitgevoerd. Hiervoor is geen speciale opleiding vereist. Om de ontwikkeling van de kokhalsreflex uit te sluiten, is het raadzaam om vlak voor de ingreep geen voedsel en water te nemen.
De procedure bestaat erin dat de arts met een spatel op de tong drukt en een spiegel gebruikt om de mondholte en keelholte te onderzoeken. Het nadeel van deze methode is het lage informatiegehalte. Slechts in 30% van de gevallen is het mogelijk om een tumor te diagnosticeren. Omdat het niet mogelijk is om alle delen van het strottenhoofd volledig te onderzoeken, is de KNO-arts genoodzaakt om meer arbeidsintensieve onderzoeken voor te schrijven.
Directe laryngoscopie wordt gekenmerkt door grote diagnostische mogelijkheden. Een aanzienlijk deel van de medische instellingen is uitgerust met de juiste apparatuur om een dergelijk onderzoek uit te voeren. Het bestaat uit het inbrengen van een laryngoscoop in het strottenhoofd met een flexibele buis om al zijn afdelingen te bestuderen.
Het onderzoek wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving door het medicijn in de keelholte te sproeien. Bovendien worden, aangezien het onderzoeksapparaat door de neus wordt ingebracht, eerst vasoconstrictieve druppels in de patiënt gedruppeld, die zwelling en slijmproductie verminderen. Een belangrijk voordeel van deze techniek is de informatiefheid, veiligheid, de mogelijkheid van gelijktijdige verwijdering van papilloma en het nemen van materiaal voor biopsie.
De geïdentificeerde veranderingen kunnen aanzienlijk van aard verschillen. Alertheid moet worden veroorzaakt door formaties in de vorm van een knobbeltje of een knolachtig oppervlak, gelokaliseerd op verschillende plaatsen van het strottenhoofd, verdikking van de stemband, zijn bloeding. Het veranderde slijmvlies in de vorm van een erosief gebied is ook een reden tot zorg en verder onderzoek.
Na instrumenteel onderzoek door middel van indirecte laryngoscopie gaat de KNO-arts over tot een objectief onderzoek van de patiënt. Hij is geïnteresseerd in de toestand van regionale lymfeklieren. Door de cervicale, mandibulaire, halsklier-lymfeklieren te palperen, krijgt de arts informatie over mogelijke metastasen.
Vergrote dichte formaties versmolten met nabijgelegen weefsels duiden op de verspreiding van het proces en de overgang van de ziekte naar de derde fase.
Tegelijkertijd kenmerken zachte pijnlijke lymfoïde formaties de aanwezigheid van een ontstekingsproces in de keel en mondholte.
Om de aard van de nederlaag van de lymfeklieren te verduidelijken, wordt echografie van de nek gebruikt. Zo'n onderzoek maakt het mogelijk om hun dichtheid, grootte en lokalisatie te beoordelen.Gezien de informatieve inhoud en veiligheid van een dergelijke techniek, is het wijdverbreid om de mate van schade bij keelkanker op te helderen. Veel lymfeklieren zijn onbereikbaar voor palpatie. Tegelijkertijd worden ze goed gevisualiseerd wanneer ze worden onderzocht met de ultrasone methode. Geïdentificeerde dergelijke echo-negatieve gebieden worden onderworpen aan verdere biopsie om de aanwezigheid van metastatische laesies daarin op te helderen.
De organen van het spijsverteringskanaal, de nieren en de hersenen worden ook onderworpen aan echografisch onderzoek. Dergelijke onderzoeken worden uitgevoerd om metastasen naar verschillende organen te identificeren. Bovendien kan larynxkanker zich secundair ontwikkelen door metastase uit de hersenen, borst, bot en kraakbeenweefsel. Nadat kwaadaardige neoplasmata zijn geïdentificeerd, moet de specialist beslissen over de lokalisatie van de primaire focus.
Biopsie
Een biopsie is de meest informatieve studie die de diagnose op betrouwbare wijze kan verduidelijken. Het bestaat uit de studie onder een microscoop van het veranderde weefselgebied dat is geselecteerd tijdens directe laryngoscopie. Het materiaal dat nodig is voor de diagnostiek kan ook worden verkregen tijdens andere procedures, waarbij met een speciale naald een stukje weefsel voor onderzoek kan worden afgenomen.
De detectie van atypische cellen tijdens microscopisch onderzoek maakt het mogelijk om een conclusie te trekken over het bestaande kwaadaardige proces.
Dezelfde studie verduidelijkt de specifieke histologische vorm van het kankerproces, dat een belangrijke factor is voor de verdere prognose van de ziekte. Het derde stadium van larynxkanker wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van metastasen naar regionale lymfeklieren. In dit opzicht is de detectie van dergelijke cellen in vergrote lymfoïde formaties niet alleen een bevestiging van de diagnose, maar bepaalt ook het stadium van het proces.
Een biopsie wordt ook gebruikt wanneer een papilloma of andere tumorachtige formatie wordt verwijderd. Het is niet altijd mogelijk om de diagnose betrouwbaar te verduidelijken door visueel onderzoek. In dit opzicht is histologisch onderzoek van afstandsonderwijs een noodzakelijke en verplichte actie.
Hardware technieken
Computertomografie en magnetische resonantiebeeldvorming zijn de modernste hardwaretechnieken die worden gebruikt om de keel te onderzoeken. Het gebruik van de nieuwste technologieën maakt het mogelijk om een laag-voor-laag beeld van formaties te verkrijgen, om hun lokalisatie, grootte, structuur te bestuderen. Dergelijke onderzoeken helpen het stadium van de ziekte, de lokalisatie van metastasen, te verduidelijken, wat belangrijk is voor de juiste behandeling.
Röntgenfoto van de borst maakt het mogelijk metastasen naar de longen en lymfeklieren van het mediastinum te detecteren en is daarom opgenomen in de verplichte reeks onderzoeken voor vermoedelijke keelkanker. Diagnose van de ziekte omvat ook verplichte elektrocardiografie. De studie van het hart is in dit geval ook verplicht, omdat veel therapeutische maatregelen afhankelijk kunnen zijn van de toestand van het cardiovasculaire systeem. Het evalueren van het werk van het hart door middel van een ECG is een betrouwbare techniek.
Na een röntgenonderzoek van de borstorganen wordt in sommige gevallen bronchoscopie aanbevolen. De techniek wordt relevant als het röntgenonderzoek de vraag naar de aanwezigheid van metastasen in de longen en het mediastinum onopgelost laat. In dit geval wordt een bronchoscoop, met behulp van een flexibele katheter, in de bronchiën ingebracht, waar het beeld van het slijmvlies en de aanwezigheid van neoplasmata worden bestudeerd.
Lab-tests
Laboratoriumdiagnostiek omvat algemeen klinisch onderzoek, waaronder een algemene analyse van bloed, urine, bloedsuiker, RV, bepaling van bloedgroep en rhesus. Wanneer het proces zich verspreidt en metastasen worden gedetecteerd, wordt ook een biochemische bloedtest voorgeschreven, die het mogelijk maakt om de metabolische processen in het lichaam, de werking van het spijsverteringskanaal, de nieren en het endocriene systeem te beoordelen.
Een toename van ESR en leukocytose zonder tekenen van ontsteking duidt op een mogelijk kwaadaardig proces in het lichaam.
De aanwezigheid van een verandering in laboratoriumonderzoek in combinatie met de klachten van de patiënt is een onmisbare voorwaarde om contact op te nemen met een arts om de diagnose te verduidelijken. Het verfijnen van larynxkanker, dat vaak wordt gediagnosticeerd op basis van aanvullende onderzoeken, kan een moeizaam proces zijn. Een vroege diagnose is echter een belangrijke taak die het leven van de patiënt zal verlengen.
